کویریات

((فرقی هست بین یک معلم و یک مبلغ. یک مبلغ معمولا دست می‌گذارد روی عواطف جماعات کثیر. درحالی که معلم دست می‌گذارد روی تعقل جماعات قلیل))؛
امام خمینی
اما هم معلم ملت ایران و هم مبلغ بزرگ اسلام بود.
او معلمی‌بزرگ بود چرا که منطق و کلام ساده‌ی او را همه‌ی مردم از باسواد و بی سواد گرفته تا فقیر و غنی می‌پذیرفتند.
کاریزمای امام، یقینی در دلهای توده‌ی مردم افکنده بود که کمتر جای سئوال و جواب و اختلافی باقی می‌گذاشت.
مردم مشتاق که چشم به امام دوخته بودند با شور فراوان آماده‌ی هر نوع حرکت و از خود گذشتگی برای انقلاب بودند.
اما امام با دور اندیشی و عمق نگاه حکیمانه اش متوجه روزهای سخت آینده بود و لذا از همان آغاز در مورد مسائل و آسیبهایی که احتمال میرفت که دامن گیر انقلابیون و حاکمیت شود هشدار می‌داد؛ هشدارهایی که به طور معنادار در این اواخر هم توسط کاربران مختلف به ویژه نیروهای عدالتخواه از قول امام به صورت گسترده در فضاهای مجازی نشر داده می
شود که غالبا" هم پیرامون مقولاتی چون خطر اشرافی گری و دور شدن مسئولین از مردم و نیز وضعیت محرومان و مستضعفین جامعه است.
آری امام از همان آغاز در مورد ضرورت توجه به وضعیت مستضعفین، حاشیه نشینها و پابرهنگان هشدار‌های جدی داده بود و در فرازهای مختلف وصیت نامه اش نیز در این خصوص توصیه‌های فراوانی داشته اند: